Yanlışlıkla fotoğrafını gönderince yakayı ele verdiler

32 ünlü ismin sosyal medya hesaplarını ele geçiren ve şantajla para isteyen çeteyi, bir mağdura yanlışlıkla kendi fotoğraflarını gönderen 2 hacker’in yakalattığı ortaya çıktı. 

 Sabah Gazetesi'nden Emir Somer'in haberine göre Tamer Karadağlı, Gamze Özçelik, Berk Oktay, Neslişah Alkoçlar, Seren Serengil ve Seda Akgül gibi ünlü isimlerden oluşan 32 kişinin sosyal medya hesaplarını ele geçiren hacker çetesinin mağdurları artıyor. Hacker'ların, bu 32 ünlü isim dışında yüzlerce kişinin de hesaplarını ele geçirdiği ve dolandırıcılık olaylarına karıştıkları saptandı. MURAT ALTINDERE
İddialara göre hacker çetesinin iki üyesi, A.E. adlı bir kişinin mail yazışmalarını ele geçirdi ve hesabı iade etme karşılığında yüklü miktarda para talep etti. A.E., hacker'lara inanmadı. Mail yazışmalarının fotoğraflarını çeken iki hacker, cep telefonlarından seçtikleri yazışma fotoğraflarını A.E.'ye yolladı. Ancak iki kafadar, yanlışlıkla kendi fotoğraflarını da A.E.'ye gönderince yakayı ele verdi. Polise başvuran mağdur, söz konusu fotoğrafları polislerle paylaştı. İki hacker da soruşturma kapsamında yakalandı. Fishing (olta) yöntemini kullanarak, 'Bu yazışmalar senin mi?' ve 'Fotoğraftaki sen misin?' yazılı merak uyandırıcı linklerin yer aldığı mesaj ve maillerle kurbanlarını hedef alan hacker'lar, linklere tıklayan kişilerin şifrelerini kırarak hesapları ve mail adreslerini ele geçiriyordu. Hacker çetesi, hesapları iade etmeleri karşılığında 50 bin lira para talep ediyordu. İstanbul'da bir hacker'ın bilgisayarından, dolandırılmaları hedeflenen oyuncu, manken, şarkıcı ve futbolculardan oluşan 250 ismin bulunduğu bir liste çıkmıştı.

7.5 milyon çalışanın yüzde 55'i caydı...

BAŞBAKAN Yardımcısı Mehmet Şimşek, Yeni Orta Vadeli Programı açıklarken, Bireysel Emeklilik Sistemine (BES) otomatik katılım uygulamasına da değinerek, “BES, gözden geçirilerek kapsamı genişletilecek” dedi. Mehmet Şimşek, bu konuyu ilk kez gündeme getirmiyor. Daha önceki açıklamalarında da otomatik BES’in istenen seviyede gitmediğinin, çıkışların beklenenin çok üzerinde olduğunun sık sık altını çizerek, uygulamada revizyona gidileceğinin sinyallerini verdi. Orta Vadeli Program ile de sistemde değişiklik yapılacağı kesinleşti. Bu düzenlemelerden bir kısmı da önümüzdeki günlerde Meclis gündemine gelecek torba kanun ile gerçekleşecek.

CAYMA SÜRESİ UZUYOR
Kısa bir bilgi vereyim. Sene başından bu yana 7.5 milyon çalışan otomatik katılım ile BES’e girdi, bunların 4 milyonu cayma hakkını kullanarak, sistemden çıktı. Otomatik katılımda çıkış oranı yüzde 55’e yakın. Bu da, sistemde revizyona ihtiyaç olduğunu gösteriyor. Peki, otomatik BES’te neler değişecek? Öncelikle şunu belirteyim; emeklilik şirketlerinin istedikleri değişikliklerin en başında, işveren katkısı geliyor. Yani, çalışanın maaşından kesilecek, üzerine işveren de belli oranda katılacak, devlet de yüzde 25 katkı yapacak. Haksızlar mı? Bence değiller; otomatik katılımın başarılı olduğu tüm ülkelere bakıyorsunuz, hepsinde işveren katkısı var ve başarı bu sayede yakalanmış. Peki, şirketlerin bu isteği kabul görür mü? Bugün için mümkün değil.

Gelelim, otomatik katılımda neler değişeceğine. Masadaki seçenekleri paylaşayım. Seçeneklerden biri, sistemden 2 aylık cayma süresinin uzatılması. Malum, çalışanlara, sisteme girdikleri tarihten itibaren 2 ay içinde cayma hakkı tanındı. Ancak uygulama gösterdi ki, bugüne kadar girenlerin neredeyse tamamına yakını iki ayı bile beklemeden, ilk bir-iki günde sistemden çıktı. Hal böyle olunca da otomatik katılımın avantajları, devlet katkısının getirisi kişilere anlatılamadı. İşte, yeni düzenlemede cayma süresinin uzatılması planlanıyor. Süre ise henüz belli değil ama 6 aya kadar çıkma ihtimali de var.

DEVLET KATKISI NEMALANACAK
Bir başka revizyon ise, cayma hakkını kullanmayanlara, 2. ayın sonunda ödenen 1000 liralık devlet katkısının nemalandırılmasına yönelik yapılacak. Bilmeyenler vardır diye özetleyeyim. Nedendir bilinmez; sistem kurgulanırken, 2 ayın sonunda çalışanlara verilen 1000 liralık devlet katkısının yatırım araçlarında değerlenmesine imkan tanınmadı. Yapılacak düzenleme ile bu 1000 liralar da artık nemalanacak.
Bunlar beklenen değişiklikler. Ayrıca; maaşlardan yapılan yüzde 3’lük kesintilerin düşürülmesi ya da prime esas kazanç yerine sadece maaştan kesinti yapılması, 1000 liralık katkı için 2 ay süre beklenmemesi gibi seçenekler de masada.
MURAT ALTINDERE
Otomatik katılımda neler değişecek?
* 2 ay olan cayma süresi uzatılacak, böylece kişilerin daha uzun süre sistemde kalması sağlanacak.
* Cayma hakkını kullanmayanlara ödenen 1000 liralık devlet katkısı nemalandırılacak.
* 45 yaş üstünün de sisteme girmesi masadaki seçeneklerden.
* Sistemden kendi isteği ile çıkanlar ancak 2 yıl sonra sisteme dönebiliyordu. Değişiklikle çıkanlar istedikleri zaman geri girebilecek.
* Maaşlardan yapılan yüzde 3’lük kesintiler düşürülebilir.
* 1000 liralık devlet katkısı için bekleme süresi de kaldırılabilir.

18 yaş altı da BES’e girebilecek
ÖNÜMÜZDEKİ günlerde Meclis gündemine gelecek olan torba yasada BES’e yönelik yapılacak en önemli değişiklik, 18 yaş altının da sisteme girişine imkan tanınacak olması. Mevcut sistemde 18 yaş üstü emeklilik sözleşmesi yapabiliyordu. Yeni düzenlemeyle 18 yaş altındakiler de emeklilik hesabı açtırabilecek. Bu da 20 milyondan fazla gencin BES’e katılımının önünü açacak. Böylece; yüksek oranda katkı payı ödemek isteyip de asgari ücret üzerinden devlet katkısı alabilenlerin, çocukları için de ayrı ayrı emeklilik hesabı açtırıp, devlet katkısından daha fazla yararlanmalarına imkan tanınacak.

Avukatlık mesleği nereye gidiyor?

Evden, yazıhaneye (büro / ofis) oradan adliyeye gidip gelme dışında, mesleğe bir şey katmamak, buna ilaveten mesleğe yeni başlayan gelecekteki avukatların mesleğe bakış açıları, işi öğrenmek yerine, aylık ücretin miktarına bakan ve bu ücret iyi veya kötü olsa da kendini geliştirmek için hiç bir çabası olmayan, yeni mezun genel bir genç avukat kitlesinin olduğunu, işe alım için yaptığım iş görüşmelerinden üzülerek tespit ettim.

Avukatlığın, usta çırak ilişkisi olduğunu unutursak, mesleğimizin pek de iyi gitmeyeceği çok açıktır...
MURAT ALTINDERE

Marka vekilliği, patent vekilliği gitti, arkadan arabuluculuk çıktı, Adalet Bakanlığı müvekkillere mahkeme kalemleri aracılığı ile arabuluculuk formu göndermeye başladı. Arkadaşlar, vekil ile takip edilen işlerde tebligat vekile yapılması hani asıl olandı !!!! Bu kanaatimce avukata açık bir güvensizliktir !!! Bizler sulh imkanı olsa zaten sulh olmuyor muyuz !!!

Şimdilik arabulucular sadece hukukçulardan olabiliyor... Ama bir süre sonra her meslekten arabulucu görürsek ne olacak !!!

Etrafta Av. Arb. ünvanları, tabelalara "arabulucu" ünvanı eklenerek asıl mesleğimiz olan "Avukat" ünvanımızın yerini daraltıyoruz, farkında mısınız ???

Hukukçu bilirkişi olayına gelince, hakimler yeni atamalardan da görüleceği üzere ne kadar iyi niyetli olsalar da yeterli değiller, üzerine bir de dosya sayıları, bitmeyen ve davalar ve dönmeyen dosyalar, icra kabiliyetini kaybeden emekler... Bir dosyaya hukuk ve hukukçu değmez ise, o yargılamadan nasıl hak hukuk beklenebilir ki !!! İşin garip tarafı, hukuk listesi ama listede hukukçu olmayacak, hakim zaten hukukçu, ama avukat olmayacak !!! Benim dosyalarım hep başka branştaki arkadaşların raporları sebebiyle zarar gördü, sizleri bilmiyorum !!!

Yeni atamalardan sonra adliyeye bir gittim, yeni atanan hakimlerimiz yok, teker teker sebebini sordum... Hepsi doğum iznindeymiş... Allah sağlıkla kurtarsın diyorum ama yine biz avukat olarak mazeret yazmak zorunda kalıyoruz...18 duruşma aynı güne verilmiş !!! Avukatım işte, hepsine yetişmeliyim... !!!

MURAT ALTINDERE

Bir Hukukçu Neyi Bilmeli? Hukuk Fakültesi Neyi Öğretmeli?

MURAT ALTINDERE


Başlıktaki soru, retorik bir soru değil. Hakikaten merak ettiğim bir mesele. Aklımda bazı şeyler var elbet. Bir kısmını daha önce yazmıştım ve Yeni Hukuk’ta yayımlanmıştı*. Onları tekrar etmeyeyim. Fakat ‘hukukçu’ dediğimiz kişi her kimse, neleri bilmeli sorusuna verilmeye aday yeni cevaplar var. Katılır mısınız, katkıda bulunur musunuz bilemem. Ama gerçekten merak ediyorum.
Hukuk öğretimi, pozitif hukuk merkezli bir öğretim. Buna itiraz anlamsız. Nihayetinde hukukçunun mevzuata hakim olması gerekiyor. Bugün için benim de içerisinde bulunduğum bir grup hukukçunun asıl itirazı sanıyorum hukuk fakültesinden mezun olanların hukuka ilişkin felsefe, sosyoloji, psikoloji, tarih gibi beşeri disiplinlerden uzak kalmış olmaları. Şu veya bu şekilde bu müktesebat kazandırıldıktan sonra, tekrarlayayım, elbette pozitif hukuk merkezli bir öğretim yapılmalı.

Ne var ki halihazırdaki hukuk öğretimine eleştirel bakan bizlerin sanırım gündeme getirmekten bir şekilde uzak durdukları büyük bir eksiklik var. Daha doğrusu değineceğim konu hukukçunun bilmesi gerekenler listesine kolaylıkla dahil edilirken, bunu hukuk öğretiminin içinde düşünmeyi ihmal ediyor gibiyiz.

Mesele üzerinde derli toplu dile getirecek denli çalışmadığım için örneklerle gideceğim. Bir hukukçu olarak kendimde, kendi lisans mezuniyetim döneminde ve sonrasında, şu anda da öğrencilerimde ve onların mezuniyetleri aşamasında dikkatimi çeken eksiklik, bir ölçüde tarihsel bir nitelik taşıyor. Zira yakın dönem hukuk kural ve uygulamalarının bilgisinden bahsediyorum.

Sözgelimi, hukuk metodolojisi dersinde, tamamen tesadüfi ve keyfi bir şekilde ele aldığım bazı yüksek mahkeme kararlarının yahut bu kararlara temel teşkil eden o dönemde geçerli olan mevzuatın öğrencilerim tarafından bilinmediğini, fark ettim. Üstelik, bu bilgiye ulaştıklarında dehşete düştüklerini, hayret ettiklerini ve hukuka belki de farklı bir gözle baktıklarını gözlemledim. Sadece kuralları veya kararları görmekle hem de… Uygulamalara ilişkin de bilgiye sahip olsalar, kim bilir neler düşünecekler!

Hangi kararlardan veya kurallardan bahsediyorum? Mesela, artık öğrencilerimiz, 1990 yılına kadar bu ülkede zinanın cezalandırıldığını, kadının zinasının tek seferlik bir cinsel ilişki sayılmasına rağmen erkeğin zinası için çok daha başka koşullar gerektiğini, AYM’nin eşitliğe aykırılık nedeniyle söz konusu maddeler için ayrı ayrı iptal kararları verdiğini, ancak verdiği iki iptal kararındaki ifadelerde oldukça ilginç yorumlar yaptığını bilmiyorlar.

Yahut yine 1990’lara kadar ‘fuhuşu kendine meslek edinmiş kadınlara’ tecavüz etmenin başka bir kadına tecavüz etmenin üçte biri oranında cezalandırıldığını, bu maddeye yapılan anayasaya aykırılık başvurusunda AYM’nin iffetli kadınlar iffetsiz kadınlar ayrımı yaptığını ve iffetsiz kadınları kişisel özellikleri nedeniyle tecavüz eyleminden daha az zarar göreceklerini söyleyerek başvuruyu reddettiğini bilmiyorlar.

Çok yakın tarihte verilmiş Hrant Dink’in Türklüğe hakaret davasında verilen akıl ve mantık dışı kararı bilmiyorlar. Olsa olsa olaydan bir miktar haberdarlar.

Hukuk Felsefesi dersinde sivil itaatsizlik konusunu işlerken bir öğrencimiz örnek olarak Cumartesi Anneleri’ni vermişti. Bazı öğrencilerimizin bunu ilk defa duyduklarını söylemesine şaşırmalı mı acaba?

Metin Göktepe’ye ne olduğunu kaç kişi bilir?

Kaç çocuğun polis kurşunuyla öldüğünü, pek çoğumuz Gezi sonrasında öğrenmedik mi?

Susurluk skandalı artık unutulmadı mı?

12 Eylül’de ne olduğuna dair öğrencilerimiz ve genç hukukçular arasında yapılacak bir anketin sonucu şaşırtıcı ve ürkütücü olur mu?

Siyasi parti kapatılma davalarının dökümü ve gerekçeleri, bugüne ilişkin bir şeyler öğretmez mi?

28 Şubat neydi? Sloganik bir ifade olmanın dışında kimler bilir?

Umut Kitabevi’nin bombalanması, Ferhat Sarıkaya’nın HSYK kararı ile meslekten ihracı bile çok uzakta kalmış gibi görünüyor.

Öğrencilerimizi bu durum nedeniyle kınayabilir miyiz? Bir hukukçunun bilmesi gerekenler listesi nedir? Bu liste, diploma almanın mı, yoksa “iyi” bir hukukçu olmanın mı koşuludur? Yakın tarihin hukuku ve uygulaması, hukuk öğretiminin bir parçası olmalı mı? Hangi parçası olmalı?

Ben bunları ne zaman öğrendim, hatırlamıyorum. Okulda değil, onu biliyorum. Kim bilir bilmediğim, farkında olmadığım neler var! Ama öğrencilerime bunları öğretmem yahut içinde bulunduğum kurumun öğretmesi bir gereklilik mi? Merak ediyorum…

Hava soğuk, iklim sert, atmosfer boğucu. Soru sormanın tam zamanı…

Yargıtay Kararları Işığında Usûlsüz Tebligat ve Sonuçları

MURAT ALTINDERE

Tebligat; hukuki bir işlemin, ilgili kimsenin bilgisine sunulması için yetkili makamların yasa ve yöntemine uygun bir biçimde yazı ile veya ilanla yaptığı bildirim işlemidir.1

Tebligat dava ile ilgili olabileceği gibi idari işlemlerle de ilgili olabilir.

Davada tebligatın büyük önemi vardır. Tarafların yaptıkları usul işlemlerinin tamamlanıp hüküm ifade edebilmesi için ekseriyetle tebliğ edilmiş olması gerekir. Örneğin esasa cevap süresinin işlemeye başlayabilmesi için, dava dilekçesinin davalıya tebliğ edilmiş olması gerekir. Bunun gibi Mahkemenin yapacağı usul işlemleri için de tebliğ ekseriyetle zorunludur. Mesela kendisine duruşma günü tebliğ edilmemiş olan tarafın yokluğunda duruşma yapılamaz, Sulh ve Asliye Hukuk Mahkemelerinde temyiz süreleri kararın tebliğ tarihinden itibaren işlemeye başlar 2.

Keza Ceza Yargılamaları bakımından da Mahkemelerce gıyapta verilen kararların kesinleşebilmesi için veya tarafların temyiz haklarının kullanabilmeleri için de mezkur kararların ilgilisine yani sanığa veya müdahile tebliğ edilmesi gerekmektedir.

Bu ve benzer örnekleri çoğaltmak mümkündür. Hukuk yargılamalarında, özellikle İcra İflas Kanunu'ndan kaynaklanan icra işlemlerinde, ceza yargılamalarında, idari yargılamalarda, veya idari işlemlerde "tebligat", yapılması gereken işlemlerle ilgili olarak süreci başlatan bir basamak olduğundan önem arz etmektedir. Tebligat memurunun Tebligat Kanunu ve Tebligat Tüzüğü'ndeki şekil ve esaslara aykırı davranması nedeniyle usule aykırı işlem yaptığı takdirde örneğin, haber kağıdını kapıya yapıştırmamışsa fakat haber kağıdının yapıştırıldığına dair tutanak tutmuş ise bu takdirde şekil olarak belki usule uygun bir işlem olduğundan, söz konusu işlem ile ilgili süreler başlayacaktır ve muhatap durumdan haberdar olmadığından dolayı başvuracağı hukuksal yolları ilk etapta kaybetmesine neden olacaktır. Dolayısıyla mezkur işlem şayet icra işlemi ise bu takibe karşı itiraz süresi geçtiğinden muhatabın her an için haciz baskısı altında kalması anlamına gelecektir. Eğer bir tebliğe konu işlem bir mahkeme kararı ise bu karara karşı itiraz veya temyiz süreleri de geçeceğinden yine ilk etapta muhatabın bu haklarını kaybedeceği manasına gelecektir. Elbette bir usulsüzlük olduğu takdirde buna karşı gidilecek bir yargısal yol mutlaka vardır. Fakat tebliğ memurunun bu kasıtlı veya ağır ihmal sonucunu doğuran bir hatası neticesinde bu kusurlu davranış nedeniyle gidilebilecek bir yargısal yol var mıdır? Yani ilgili memurun kastından veya ihmalinden ötürü ilgili memura veya çalıştığı kuruma karşı meydana gelebilecek zararlara karşılık, doğacak zararın nevine göre maddi veya manevi tazminat davası ikame edilebilecek midirş Ya da ilgili muhatabın bu usulsüz tebligat nedeniyle doğacağı maddi veya manevi zarar nedeniyle tazminat isteyebilirmiş İsteyebilir ise kimden talep edebilir. İşte makale konumuz esas itibariyle hem bu konu hakkında hem de bu neviden sorunlara karşılık gidilebilecek yargısal yolarla ilgili gerek mevzuat gerekse de Yargıtay içtihatları doğrultusunda cevap verilmeye çalışılacaktır.

Uygulamada tebligatlarla ilgili olarak özellikle Tebligat Kanunu'nun 21.maddesi bağlamında çok sıklıkla karşılaşılan bir sorundur. Zira tebliğ memurları tebligat parçalarına kapıya haber kağıdının yapıştırıldığı hususunun yazmasına rağmen bu kağıtları yapıştırmadığı veya daire kapısı yerine apartman kapısına yapıştırdığı, tebligat teslim edilen memurun (muhtarların, kolluğun) iş yükünden dolayı alınan tebligatları teslim etmedikleri, tebligatların kaybolması nedeniyle muhatapların bu tebligatları bulmakta güçlük çektikleri ve bu nedenle işlemden haberi olmayan kişinin mağduriyetine sebebiyet verdikleri sıklıkla yaşanmaktadır

MURAT ALTINDERE

Yeni HMK Kanun Tasarısı Taslağı ve Madde Gerekçeleri

MURAT ALTINDERE


                          GENEL GEREKÇE 18 Haziran 1927 tarihinde kabul edilen mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu yerini 1 Ekim 2011 tarihinde yürürlüğe giren 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununa bırakmıştır. Hukuk yargılamasının daha hızlı ve etkin yürütülmesi ile yargılama sürelerinin kısaltılmasına hizmet etmesi beklenen 6100 sayılı Kanun, altı yılı aşkın süredir uygulanmaktadır. Kabul edildiği günden bugüne kadar 6100 sayılı Kanunun 31 maddesinde değişiklik yapılmıştır. Ayrıca Kanunun 3, 20 ve 102 nci maddelerinde yer alan bazı hükümler Anayasa Mahkemesi tarafından iptal edilmiştir. 6100 sayılı Kanunun uygulandığı süre içinde Kanunun bazı hükümleri uygulayıcılar ve doktrin tarafından eleştirilmiş ve çeşitli görüş ve öneriler dile getirilmiştir. Mahkeme kararlarında, Yargıtay içtihatlarında ve akademisyenler ile uygulayıcıların makale ve eserlerinde dile getirilen bu eleştiri, görüş ve öneriler, Bakanlığımız tarafından takip edilmiş ve değerlendirmeye alınmıştır. 6100 sayılı Kanunun Anayasa Mahkemesince iptal edilen hükümlerinden, Kanunda düzenlenen yargılama aşamalarının her biri için tebligat yapma zorunluluğuna; ıslah uygulamasından, toplu mahkemelerin sevk ve idaresine; davaya son veren taraf işlemlerinde verilecek karar türünden, geçici hukuki korumalara kadar pek çok düzenleme; yargılamayı uzattığı, gereksiz emek ve mesai sarfına sebep olduğu, uygulamada belirsizlik ve tereddüt oluşturduğu gibi gerekçelerle eleştirilere konu olmuştur. Öte yandan 1086 sayılı Kanuna 5236 sayılı Kanunla eklenen istinaf ve temyize ilişkin hükümler 1 Haziran 2005 tarihinde yürürlüğe girmiş ve bu hükümler 6100 sayılı Kanunda aynen muhafaza edilmiştir.
                      
                     Bilindiği üzere bölge adliye mahkemeleri 20 Temmuz 2016 tarihinde tüm yurtta faaliyete geçmiştir. Ancak istinaf hükümleri bölge adliye mahkemelerinin göreve başladığı tarihe kadar uygulanmadığından bu hükümlerin değiştirilmesine yönelik eleştiriler, 20 Temmuz 2016 tarihi itibariyle başlayan uygulamadan sonra gündeme getirilir olmuştur. Bu çerçevede 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun, hukuk yargılamasına hakim olan ilkeler kapsamında gözden geçirilmesi, yargılamanın daha etkin ve verimli bir şekilde yürütülebilmesi, uygulayıcıların ve doktrinin dile getirdiği yargılama sorunlarının çözüme kavuşturulabilmesi amacıyla iş bu Tasarı taslağı hazırlanmıştır
             . MADDE 1- 12/1/2011 tarihli ve 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 20 nci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “bu karar verildiği anda kesin ise bu tarihten,” ibaresi “bu karar verildiği anda kesin ise tebliğ tarihinden,” şeklinde değiştirilmiştir. MADDE 2- 6100 sayılı Kanunun 32 nci maddesine aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “(3) Dilekçe verilmesi kanunda öngörülen veya hâkim tarafından uygun bulunan haller dışında taraflarca herhangi bir isim altında sunulan dilekçeler hükme esas alınmaz.” MADDE 3- 6100 sayılı Kanunun 79 uncu maddesinin birinci fıkrasına “ve duruşma” ibaresinden sonra gelmek üzere “bir ayı geçmemek üzere” ibaresi eklenmiş, maddeye birinci fıkradan sonra gelmek üzere aşağıdaki fıkra eklenmiş ve diğer fıkra buna göre teselsül ettirilmiştir. “ (2) Duruşmanın ertelenmesine sebep olan vekil, sonraki duruşmalardan birinde yeniden disiplin suçu veya adlî suç teşkil eder nitelikte bir fiil işlerse duruşmanın erteleneceği ve takip eden duruşmalara kabul edilmeyeceği konusunda uyarılır. Vekil, uyarıya uymaz ve disiplin suçu veya adli suç teşkil eder nitelikteki fiilini sürdürürse, duruşma salonunda bulunan kişilerin kimlik bilgileri, adresleri de yazılarak olay tutanağa geçirilir; vekilin takip eden duruşmalara kabul edilmemesine karar verilir; ilgili tarafa, takip eden duruşmalara bizzat katılması veya kendisini başka bir vekille temsil ettirmesi, aksi takdirde tarafın yokluğu hâlinde uygulanacak hükümlere göre işlem yapılacağı hususu tefhim edilir ve duruşma ertelenir. İlgili taraf hazır değilse bu durum ve duruşma günü tebliğ edilir. Ayrıca vekil hakkında yukarıdaki fıkra uyarınca gerekli bildirimlerde bulunulur.”
                   MADDE 4- 6100 sayılı Kanunun 94 üncü maddesinin ikinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Hakim, kesin süreye konu olan işlemi hiçbir duraksamaya yer vermeyecek şekilde açıklar ve süreye uyulmamasının hukuki sonuçlarını ihtar eder.” MADDE 5- 6100 sayılı Kanunun 107 nci maddesinin kenar başlığı “Belirsiz alacak davası” şeklinde ve maddenin ikinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve üçüncü fıkra yürürlükten kaldırılmıştır. “(2) Karşı tarafın verdiği bilgi veya tahkikat sonucu alacağın miktarı veya değerinin tam ve kesin olarak belirlenebilmesi mümkün olduğunda, hakim tarafından tahkikat sona ermeden verilecek iki haftalık kesin süre içinde davacı, iddianın genişletilmesi yasağına tabi olmaksızın talebini tam ve kesin olarak belirleyebilir.” MADDE 6- 6100 sayılı Kanunun 116 ncı maddesinin birinci fıkrasının (c) bendi yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 7- 6100 sayılı Kanunun 120 nci maddesinin kenar başlığı “Harç ve gider avansının ödenmesi” şeklinde değiştirilmiş ve maddeye aşağıdaki fıkra eklenmiştir. “(3) Taraflardan her birinin ikamesini talep ettiği delil için mahkemece belirlenen delil avansına ilişkin 324 üncü madde hükümleri saklıdır.” MADDE 8- 6100 sayılı Kanunun 123 üncü maddesinin birinci fıkrasına aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Bu takdirde davanın açılmamış sayılmasına karar verilir.” MADDE 9- 6100 sayılı Kanunun 125 inci maddesinin birinci fıkrasının (a) bendinin ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiş ve ikinci fıkraya aşağıdaki cümle eklenmiştir. “Bu takdirde dava davacı lehine sonuçlanırsa, dava konusunu devreden ve devralan yargılama giderlerinden müteselsilen sorumlu olur.” “Bu takdirde dava davacı aleyhine sonuçlanırsa, dava konusunu devreden ve devralan yargılama giderlerinden müteselsilen sorumlu olur.” MADDE 10- 6100 sayılı Kanunun 127 nci maddesinin birinci fıkrasına “başvuran davalıya,” ibaresinden sonra gelmek üzere “cevap süresinin son gününden itibaren işlemeye başlamak,” ibaresi eklenmiş ve aynı fıkranın son cümlesi yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 11- 6100 sayılı Kanunun 139 uncu maddesinin birinci fıkrasının ikinci cümlesi aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “Çıkarılacak davetiyede, duruşma davetiyesine ve sonuçlarına ilişkin diğer hususlar yanında, taraflara sulh için gerekli hazırlığı yapmaları, duruşmaya sadece taraflardan birinin gelmesi ve yargılamaya devam etmek istemesi durumunda, gelmeyen tarafın yokluğunda yapılan işlemlere itiraz edemeyeceği; davetiyenin tebliğinden itibaren iki haftalık kesin süre içinde tarafların dilekçelerinde gösterdikleri, ancak henüz sunmadıkları belgeleri mahkemeye sunmaları veya başka yerden getirtilecek belgelerin getirtilebilmesi amacıyla gereken açıklamayı yapmaları, bu hususların verilen süre içinde yerine getirilmemesi hâlinde o delile dayanmaktan vazgeçmiş sayılacaklarına karar verileceği ayrıca ihtar edilir.” MADDE 12- 6100 sayılı Kanunun 140 ıncı maddesinin beşinci fıkrası yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 13- 6100 sayılı Kanunun 141 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(1) Taraflar, cevaba cevap ve ikinci cevap dilekçeleri ile serbestçe iddia veya savunmalarını genişletebilir yahut değiştirebilirler. Dilekçeler aşamasının tamamlanmasından sonra iddia veya savunma genişletilemez yahut değiştirilemez.” MADDE 14- 6100 sayılı Kanunun 145 inci maddesinin birinci fıkrasında yer alan “sonradan ileri sürülmesi yargılamayı geciktirme amacı taşımıyorsa veya” ibaresi yürürlükten kaldırılmıştır. MADDE 15- 6100 sayılı Kanunun 147 nci maddesinin birinci fıkrasına “tahkikat” ibaresinden sonra gelmek üzere “ve sözlü yargılama” ibaresi ile ikinci fıkrasında yer alan “itiraz edemeyecekleri” ibaresinden sonra gelmek üzere “, tahkikatın sona erdiği duruşmada sözlü yargılamaya geçileceği, sözlü yargılama için duruşmanın ertelenmesi halinde taraflara ayrıca davetiye gönderilmeyeceği ve yokluklarında hüküm verileceği” ibaresi eklenmiştir. MADDE 16- 6100 sayılı Kanunun 151 inci maddesinin birinci fıkrası aşağıdaki şekilde değiştirilmiştir. “(1) Hâkim, duruşmanın düzenini bozan kimseyi, bunu yapmaktan men eder ve gerekirse, taraf avukatları hariç, derhâl duruşma salonundan çıkarılmasını emreder. Taraf avukatları hakkında ise 79 uncu madde hükümlerine göre işlem yapılır.”

MURAT ALTINDERE

Akademisyenlerden Twitter’a İhtarname

Twitter hukuk ekibine Prof. Dr. Yaman AKDENİZ ve  Yar. Doç. Dr. Kerem ALTIPARMAK tarafından “Türkiye’deki insan haklarını ihlal eder nitelikteki uygulamalarından vazgeçmesi” konusunda ihtarname gönderildi. Av. Onur Can KESKİN tarafından 20.01.2015 tarihinde gönderilen 9 sayfalık ihtarnamede Twitter’a insan hakları ve ifade özgürlüğünü koruma çağrısı yapıldı.

MURAT ALTINDERE

Twitter’a Türkiye’den zaman zaman verilen erişim engelleme tedbirlerine, bu konuda Anayasa Mahkemesi tarafından verilen 02.04.2014 tarihli karara değinilen ihtarnamede özetle şu hususlara değinildi:

• Basında yer alan haberlere göre bu tarihten sonra şirketiniz ile hükümet yetkilileri arasında birtakım görüşmeler gerçekleştirilmiştir. Böylece şirketiniz Türkiye bakımından ülke bazlı içerik gizleme politikasını (“country withheld content policy”) uygulamaya başlamıştır.
• 17.12.2013 günü aralarında Bakan, Belediye Başkanı ve üst düzey bürokratların da bulunduğu geniş çaplı adli bir yolsuzluk soruşturması başlatılmış, bu iddialar Twitter platformunda da tartışılmıştır. @fuatavni isimli hesaptan bu gelişmelerle ilgili haberler paylaşılmış, bu paylaşımlar geniş kesimlerce önemsenmiş ve hesap da bu yüzbinlerce Twitter kullanıcısı tarafından takip edilmiştir. Ancak 05.08.2014 tarihinde bu hesaba girilmek istenildiğinde “@fuatavni gizlendi. Bu hesap şu ülkelerde gizlenmiştir: Turkey” uyarısıyla karşılaşılmıştır. (…) fakat engellemeye konu içeriğin ne olduğu ve neden suç olduğu belirtilmemiştir.
• Örneklerden görülebileceği gibi, aynı yargı merciileri sistemik bir şekilde, gerekçesiz olarak ve ifade özgürlüğünü hiç dikkate almaksızın onlarca kopyala yapıştır karar vermektedir. Bu yöntemin, gerek sosyal medya genelinde gerekse Twitter özelinde sistemik ve yapısal bir sorun olduğu açıktır.
• Nihayet, son dönemde, Twitter hesapları hakkında verilen ve şirketiniz tarafından sorgusuzca uygulanan engelleme kararları, basın hürriyetinin açık ihlali haline dönüşmüştür. Birgün gazetesinin resmi Twitter hesabından yayımlanan ve geçtiğimiz yıl durdurulan ve Suriye’deki çeşitli gruplara silah taşıdığı iddia edilen MİT tırlarına ilişkin haberlere bağlantı veren tweet’ler hakkında “This Tweet from @BirGun_Gazetesi has been withheld in: Turkey” ibaresi çıkmakta ve Türkiye’den bu tweet’lere ulaşılamamaktadır.
• Bir başka deyişle, Hükümet tarafından şirketinize yollanan ve sorgusuz uygulanan erişim engelleme kararlarının ortak yanı tüm bu hesapların Hükümete yönelik eleştirel bir tutum takınmasıdır. Benzer içerikte ve fakat Hükümet yanlısı olan hesaplar ise bu pratikten hiç etkilenmemektedir. Twitter, bu tutumuyla kamusal bir platformu Hükümet yanlısı bir platforma çevirmeye aracı olmaktadır.
• Anayasa’ya aykırılık teşkil eden bütün bu uygulamaların etkisi Şirketiniz tarafından yayınlanan Şeffaflık Raporu’nda da görülmektedir. Raporun, Türkiye ile ilgili kaldırma/buzlandırma talepleri ile ilgili istatistikler kısmı incelendiğinde 2013 yılında Twitter’a Türkiye’den toplam 32 Twitter hesabı ile ilgili toplam 5 mahkeme kararı ve 4 TİB talebi ulaşmışken, 2014’ün ilk 6 ayında 304 hesapla ilgili olarak toplam 65 mahkeme kararı ve 121 TİB talebi ulaşmıştır (https://transparency.twitter.com/country/tr). Yukarıda örneklendirilmiş ve belirtilmiş olduğu üzere bu karar ve taleplerin uygulayıcısı Twitter şirketidir. Bir başka deyişle sadece siyasi nitelikli sansür olarak tanımlanabilecek bu vahim uygulamanın baş uygulayıcısı Twitter Şirketidir.
• Bilindiği kadarıyla şirketinizin Türkiye’de kurulu herhangi bir tüzel kişiliği bulunmamaktadır. Şirketiniz, yer sağlayıcılık hizmetini Amerika Birleşik Devletleri üzerinden sağlamaktadır ve Türkiye ulusal mevzuatına tabi değildir. Dolayısıyla Türkiye mevzuatının yüklediği ödevlere tabi olmadığı gibi, Türkiye Mahkemelerinin de şirketinizle ilgili; bir suç, kişisel hak ihlali ya da özel hayatın gizliliğine dair ihlal iddiasını değerlendirerek, şirketiniz hakkında bir karar vermesi hukuken mümkün değildir.
• Bugüne kadar verilmiş çeşitli mahkeme kararları dikkatle incelendiğinde; engellemelerin temel hedefinin özellikle yolsuzluk, devlet şiddeti ve siyasi figürlere yönelen eleştiriler vb. nedenler olduğu anlaşılmaktadır.
• Kullanıcı hesaplarının ülke bazlı içerik gizleme politikası kapsamında engellenmesi sorunu öncelikle ifade özgürlüğü ve haber alma/verme hakkını etkilemektedir.
• Diğer yandan bir kullanıcının hesabının erişilemez hale gelmesi ile sadece o kullanıcının ifade özgürlüğü ve haber verme hakkı ihlal edilmemektedir. Bu aynı zamanda o kullanıcının hesabını takip etmekte olan diğer kullanıcıların AİHS 10. madde ile korunan haber alma hakkını da etkilemektedir.
• Erişimin engellenmesi sorunu adil yargılanma hakkını da etkiler niteliktedir.
• Kağıt üstünde bu müdahalelere itiraz hakkı varmış gibi gözükse bile mahkemeler tarafından verilen yüzlerce kararın takibi imkansızdır. Sulh ceza hakimlikleri yukarıda açıklandığı gibi birbirlerinin kararlarını hiç tartışmaksızın onaylamaktadır. Anayasa Mahkemesi’ne ihlal başvurusu yapmak ise uzun, masraflı ve etkisi sınırlı bir yoldur. Bir kullanıcının tüm işini bırakıp, tek tek karar peşinde koşması imkansızdır.
• Dünyanın bir çok ülkesinde, insanlar ifadelerini sosyal medya şirketleri aracılığıyla başkalarına ulaştırmaktadırlar. Vatandaşları üzerinde siyasi baskı kuran siyasi iktidarlarla işbirliği yapması halinde sosyal medya şirketi de insan hakları ihlaline ortak olacaktır.
• Sosyal medya şirketlerinin başkalarının haklarını ihlal etmemek şeklinde negatif ve ihlali engellemek şeklinde de pozitif ödevleri bulunmaktadır. Bu yükümlülük bazı uluslararası belgelerde de ifadesini bulmuştur.
• Şirketinize;
1. Devlet dışı bir aktör olarak da insan haklarına saygı yükümlülüğünüzün bulunduğunu, bu kapsamda kullanıcılarınızın başta ifade özgürlüğü olmak üzere tüm haklarına saygı göstermeniz gerektiğini,
2. İçerik engellemelerinde izlenen usul ve alınan kararların içeriklerinin uluslararası insan hakları hukukuna, AİHS’ye, AİHM içtihatlarına ve Türkiye Cumhuriyeti Anayasası’na açıkça aykırı olduğunu,
3. Bu yöndeki yasa metinleri ile verilmiş yargısal ve idari kararların, Türkiye’de kurulmamış ve içerik sağlayıcılık hizmetini ABD üzerinden sağlayan bir şirket olarak tarafınızı bağlayıcı hiçbir yönü olmadığını,
4. İç hukukta engelleme kararını alan ve uygulayan kurumların ve itiraz merciinin bağımsızlıktan uzak, adil yargılanma hakkını ihlal eder nitelikteki yapısı, kararların gerekçesiz ve denetlenmesi yolunun etkisiz olduğu dikkate alınarak bu kararların değerlendirilmesi gerekliliğini,
5. Twitter’ın “Amerika Birleşik Devletleri Anayasası’nın Ek 1. Maddesinde” korunan bir kamusal tartışma platformu niteliğinde olduğunu, Türkiye’de aynı nitelikte ikinci bir alternatifin de bulunmadığını,
6. Bugüne dek verilen yargısal kararların ve içerik engellemelerinin konusunu siyasi ifade özgürlüğü kullanımlarının oluşturduğunu, siyasi ifade özgürlüğünün daha geniş yorumlanması gerekliliği ile korunmasının önemini,
7. Hakkın özüne dokunan içerik engellemesi ile gelecekte yapılacak ifade özgürlüğü açıklamalarının da engelleniyor olmasının AİHM tarafından “sansür” olarak tanımlandığını hatırlatır; Öncelikle hem hesap sahibini hem de o hesaba ulaşanların hakkını ihlal eder nitelikteki, ülke bazlı içerik gizleme politikası dahil, tüm engellemelere son vermenizi, ayrıca yukarıda detaylıca açıklanan insan haklarına saygı yükümlülüğüne ilişkin gerekli adımları atmanızı ve bunları kamuoyuna açıklamanızı, aksi halde gerek Türkiye’de gerekse ABD’de tüm yasal yollara başvurmaktan geri durmayacağımızı İHTAR EDERİZ.
• MURAT ALTINDERE

Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun Resmi Gazete’de Yayımlandı

Türkiye Büyük Millet Meclisi Genel Kurulu’nda 14/01/2015 günü 6585 sıra numarasıyla kabul edilen, perakende ticarete ve AVM’lere ilişkin düzenlemeler getiren Perakende Ticaretin Düzenlenmesi Hakkında Kanun 29/01/2015 tarih ve 29251 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe girdi. Perakende satışlara ilişkin düzenlemeler içeren 6585 sayılı yasanın getirdiklerine kısaca yer verecek olursak:

• 6585 sayılı yasa ile alışveriş merkezi teriminin yasal bir tanımı oluyor. Yasaya göre AVM, “bir yapı veya alan bütünlüğü olan, içinde büyük mağaza ve/veya beslenme, giyinme, eğlenme, dinlenme, kültürel ve benzeri ihtiyaçların bir kısmının veya tamamının karşılandığı diğer işyerleri bulunan, merkezi bir yönetime ve ortak kullanım alanları ile yönetmelikle belirlenen diğer niteliklere sahip işletme” olarak tanımlanıyor.
• Yasa ile AVM dışında büyük mağaza, esnaf ve sanatkar işletmesi, hızlı tüketim malı, mağaza markalı ürün, meslek kuruluşu, özel yetkili işletme, perakende bilgi sistemi, perakende işletme, satış alanı, üst meslek kuruluşu, yetkili idare ve zincir mağaza gibi tanımlamalar da yapılıyor.
• Perakende işletmelerin açılış ve faaliyeti ile kapanışında gerekli başvuru ve diğer işlemlerin yapılması, ilgili kurum ve kuruluşlara iletilmesi, değerlendirilmesi, sonuçlandırılması ve bu işletmelere yönelik veri tabanının oluşturulması ile bilgi paylaşımının sağlanması amacıyla Gümrük ve Ticaret Bakanlığı bünyesinde perakende bilgi sistemi (PERBİS) kuruluyor. Bu konuda Bakanlık tarafından bir yönetmelik çıkarılacak.
• İşyeri açma ve çalışma ruhsatları da PERBİS üzerinden verilecek.
• Büyükşehirlerde, alışveriş merkezlerine yapı ruhsatı, yapı kullanma izin belgesi ve işyeri açma ve çalışma ruhsatı vermeye büyükşehir belediyeleri yetkili kılınıyor. Alışveriş merkezi projesi için yapı ruhsatı verilirken, üst meslek kuruluşlarının da görüşü alınacak.
• Büyük mağaza ve zincir mağazalar ile bayi işletme ve özel yetkili işletmeler, üretici ya da tedarikçiden mağaza açılışı ve tadilatı, ciro açığı, banka ve kredi kartı katılım bedeli gibi adlar altında ürün talebini doğrudan etkilemeyen bir prim ya da bedel talep edemeyecek.
• Perakende işletmeler, satışa konu ürünün talebini doğrudan etkileyen reklam, anons veya raf tahsisi gibi hizmetlerden dolayı üretici ya da tedarikçiden, sözleşmede türü ve oranı belirtilmedikçe prim ya da bedel talebinde bulunamayacak.
• Üreticiler veya tedarikçiler ile perakende işletmeler arasındaki alım satım işlemlerinden kaynaklı ödemelerin, sözleşmede öngörülen tarihte yapılması esas olacak. Ancak, üretim tarihinden itibaren otuz gün içinde bozulabilen hızlı tüketim mallarına ilişkin ödemelerin süresi; alacaklı üretici veya tedarikçinin küçük işletme, borçlunun ise büyük ölçekli işletme olduğu hallerde teslim tarihinden itibaren otuz günü geçemeyecek.
• Yurt içinde üretilen ve hızlı tüketim malı niteliği taşıyan mağaza markalı ürünlerin üzerinde ve/veya ambalajında, perakendecinin ad, unvan veya markasının yanı sıra üreticinin ad, unvan ya da markasına da uygun ve kolay okunabilir bir şekilde yer verilecek. Bu konuda Bakanlık, bir yönetmelik çıkaracak.

MURAT ALTINDERE

• Kampanyalı satış ve alışveriş festivali başlıklı 9. maddeye göre: Perakende işletmeler, 6502 sayılı Tüketicinin Korunması Hakkında Kanun ve ilgili diğer kanunlarda öngörülen usul ve esaslara uymak kaydıyla indirimli veya promosyonlu satış kampanyaları düzenleyebilecek. Ancak kampanyanın süresi; işyeri açılışı, devri, kapanışı, adres veya faaliyet konusu değişikliğinde üç ayı, 6102 sayılı Kanun hükümlerine göre tasfiye durumunda ise altı ayı geçemeyecek. Perakende işletmeler başlangıç ve bitiş süresi belli olmayan indirimler yapamayacak. Mahalli idareler ve kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşları ile bunların ortağı olduğu şirketler ve diğer tüzel kişiler; birlikte veya bağımsız olarak, perakende işletmelerin katılımıyla, yılın belli dönemlerinde, ilçe, il, bölge veya ülke düzeyinde alışveriş festivali düzenleyebilecek. Kamu kurumu niteliğindeki meslek kuruluşlarının bu festivaller için ayıracakları ödenek miktarı, bütçelerinin yüzde beşini geçemeyecek. Alışveriş festivalinin başlangıç ve bitiş tarihleri ile festivalin programı ve uygulama alanı önceden Bakanlığa bildirilecek. Bakanlık, bu konuda da bir yönetmelik çıkaracak.
• Yasanın 10. maddesine göre sürekli indirimli satış, seri sonu, sezon sonu, ihraç fazlası, kusurlu ve benzeri malların, perakende işletmelerce, indirimli fiyattan veya malların fabrika çıkış fiyatı üzerinden yıl boyunca satılması olarak tanımlanıyor. Sürekli indirimli satış yapan perakende işletmelerin ön cephesinde ve mağaza içlerinde, kolaylıkla görülebilir ve okunabilir şekilde bu satış türünü gösterir ya da çağrıştırır ibarelere yer verilecek. Bu ibarelerin alışveriş merkezlerince kullanımı, içerisinde yer alan perakende işletmelerin tamamının sürekli indirimli satış faaliyeti göstermesine; alışveriş merkezi içinde bulunanlar da dahil diğer perakende işletmelerce kullanımı ise satışa sunulan malların en az %70’inin yukarıda belirtilen niteliklere sahip olmasına bağlı tutuluyor.
• Alışveriş merkezlerinde, satış alanının en az binde beşine tekabül eden alanın sosyal ve kültürel etkinliklerin düzenlenmesi amacıyla ayrılması zorunlu. Bakanlık, bu oranı bir katına kadar artırmaya veya yarısına kadar azaltmaya yetkili kılınıyor. Ayrıca alışveriş merkezlerinde, acil tıbbi müdahale ünitesi, ibadet yeri, bebek bakım odası, çocuk oyun alanı gibi ortak kullanım alanları oluşturulacak.
• Alışveriş merkezlerinde yer alacak ortak kullanım alanları, engelliler ile yaşlı ve çocukların ihtiyaçları dikkate alınarak oluşturulacak.
• Ortak kullanım alanları ile bunların niteliklerine, bu alanlara ilişkin ortak giderlere ve bu giderlere katılıma, giderlere katılanların bilgilendirilmesine ilişkin diğer hususlar yönetmelikle belirlenecek.
• Alışveriş merkezlerinde, esnaf ve sanatkar işletmecilerine rayiç bedel üzerinden kiraya verilmek üzere, toplam satış alanının en az yüzde beşi oranında yer ayrılacak. Ancak bu yerler; esnaf ve sanatkâr işletmecilerinden yeteri kadar talep olmaması veya boşalan yerlerin duyuru tarihinden itibaren yirmi gün içinde doldurulamaması halinde, diğer talep sahiplerine de kiralanabilecek.
• Alışveriş merkezlerinde; geleneksel, kültürel veya sanatsal değeri olan kaybolmaya yüz tutmuş meslekleri icra edenlere kiraya verilmek üzere, toplam satış alanının en az binde üçü oranında yer ayrılacak. Bu yerlerin kira bedeli, rayiç bedelinin dörtte birinden fazla olamayacak. Söz konusu meslekler, ilgili üst meslek kuruluşunun görüşü alınarak Bakanlıkça belirlenerek ilan edilecek.
• Hızlı tüketim mallarının satışının yapıldığı büyük mağaza ve zincir mağazalar ile bayi işletme ve özel yetkili işletmelerde satış alanlarının en az yüzde birine tekabül edecek şekilde raf alanı, mağazanın bulunduğu ilde üretilmesi kaydıyla coğrafi işaretli olarak tescil edilen veya coğrafi işaretli olarak tescil edilmemiş olsa bile meslek kuruluşlarının uygun görüşü alınarak ticaret il müdürlüklerince belirlenen hızlı tüketim malı niteliği taşıyan yöresel ürünlerin satışına ayrılacak. Ancak yöresel ürünlerle doldurulamayan raf alanları, diğer ürünlerin satışı amacıyla kullanılabilecek.
• Perakende işletmelerin bir kısmının veya tamamının çalışma saatleri, mesleğe, mevsime ve turizme özgü şartlar ve benzeri hususlar gözetilerek, meslek kuruluşlarının müşterek teklifi üzerine yetkili idarenin görüşü alınmak suretiyle vali tarafından belirlenebilecek. Esnaf ve sanatkâr işletmelerinin çalışma saatlerinin belirlenmesinde, meslek kuruluşunca ilgili esnaf ve sanatkâr odasının görüşü alınacak. Üst meslek kuruluşlarının müşterek teklifi üzerine, faaliyet kollarına göre perakende işletmelerin çalışma saatlerinin bölge veya ülke düzeyinde belirlenmesinde ise Bakanlık yetkili olacak.
• Esnaf ve sanatkâr işletmelerince satışa sunulan malların etkin bir şekilde piyasadan temini amacıyla esnaf ve sanatkârların üyesi olduğu tedarik ve dağıtım kooperatiflerikurulabilecek. Bu kooperatiflerin kuruluşu ve ana sözleşme değişikliği Bakanlık iznine tabi olacak.
• Perakende ticaretin Kanunun amacına uygun olarak yapılmasının sağlanması hususunda karşılıklı bilgi ve görüş alışverişinde bulunmak, sektöre yönelik politika oluşturulmasına katkı sağlamak, sorunları tespit etmek, alınacak önlemleri belirlemek ve ilgili kurum ve kuruluşlar arasında işbirliğini sağlamak üzere Bakanlığın koordinatörlüğünde Perakendeciler Konseyioluşturulacak. Yılda en az bir kez toplanacak Konseyin sekretarya hizmetleri Gümrük ve Ticaret Bakanlığı İç Ticaret Genel Müdürlüğü tarafından yürütülecek.
• Gümrük ve Ticaret Bakanlığı, yasanın uygulanması kapsamında denetim yetkisine sahip olacak ve ilgililere idari para cezası uygulayabilecek.

MURAT ALTINDERE

Türkiye’de Avukat Sayısı 87 bin; Her 893 Kişiye 1 Avukat Düşüyor

Türkiye Barolar Birliği, her yıl Ocak ayında Türkiye’deki avukat sayısını açıklıyor, biz de geleneksel olarak bunu haber yapıyoruz. Bu yıl farklı olarak, TÜİK’in adrese dayalı nüfus kayıt sistemi verileri baz alınarak, her ilde kişi başına düşen avukat sayısına da yer verdik. Kıyaslama olması açısından, Türkiye ortalamasını da verelim. Türkiye’de 893 kişiye 1 avukat düşüyor. Büyük şehirlerde bu rakam daha düşük seviyeye gerilerken, nüfus yoğunluğunun daha az olduğu illerde yükseliyor. Örneğin, İstanbul’da 431 kişiye 1 avukat düşerken; Ağrı’da 6.315 kişiye 1 avukat düşmekte.

TBB verilerine göre Türkiye’deki avukat sayısı 31.12.2014 itibariyle 86.981’ye ulaşmış durumda. 2013 yılı sonuna göre avukat sayısında 5.427 kişilik bir artış görülüyor.

MURAT ALTINDERE

BARO	KADIN	ERKEK	TOPLAM	Kişi/Avukat
Adana Barosu	795	1.238	2.033	1.065
Adıyaman Barosu	40	174	214	2.793
Afyonkarahisar Barosu	93	234	327	2.160
Ağrı Barosu	19	68	87	6.315
Aksaray Barosu	55	142	197	1.950
Amasya Barosu	49	116	165	1.950
Ankara Barosu	5.407	6.892	12.299	418
Antalya Barosu	1.233	1.854	3.087	719
Artvin Barosu	31	45	76	2.232
Aydın Barosu	339	551	890	1.063
Balıkesir Barosu	295	573	868	1.369
Bartın Barosu	32	43	75	2.525
Batman Barosu	43	192	235	2.372
Bilecik Barosu	30	56	86	2.440
Bingöl Barosu	23	70	93	3.075
Bitlis Barosu	19	61	80	4.225
Bolu Barosu	62	92	144	1.977
Burdur Barosu	60	113	173	1.484
Bursa Barosu	917	1.491	2.408	1.157
Çanakkale Barosu	124	223	347	1.474
Çankırı Barosu	25	51	76	2.415
Çorum Barosu	87	215	302	1.745
Denizli Barosu	291	599	890	1.099
Diyarbakır Barosu	255	644	899	1.818
Düzce Barosu	50	96	146	2.435
Edirne Barosu	105	215	320	1.250
Elazığ Barosu	60	238	298	1.908
Erzincan Barosu	35	68	103	2.171
Erzurum Barosu	88	251	339	2.251
Eskişehir Barosu	351	462	813	999
Gaziantep Barosu	286	823	1.109	1.703
Giresun Barosu	83	162	245	1.755
Gümüşhane – Bayburt Barosu	9	35	44	5.158
Hakkari Barosu	8	74	82	3.369
Hatay Barosu	312	633	945	1.608
Iğdır Barosu	27	52	79	2.431
Isparta Barosu	98	192	290	1.444
İstanbul Barosu	15.070	18.279	33.349	431
İzmir Barosu	2.991	3.676	6.667	616
Kahramanmaraş Barosu	97	341	438	2.486
Karabük Barosu	47	79	126	1.835
Karaman Barosu	41	78	119	2.019
Kars – Ardahan Barosu	33	81	114	3.484
Kastamonu Barosu	62	116	178	2.072
Kayseri Barosu	360	747	1.107	1.194
Kırıkkale Barosu	54	114	168	1.613
Kırklareli Barosu	77	124	201	1.718
Kırşehir Barosu	31	89	120	1.855
Kilis Barosu	13	28	41	3.141
Kocaeli Barosu	504	680	1.184	1.455
Konya Barosu	528	1.165	1.693	1.245
Kütahya Barosu	89	182	271	2.109
Malatya Barosu	122	335	457	1.727
Manisa Barosu	233	513	746	1.833
Mardin Barosu	62	186	248	3.181
Mersin Barosu	562	1.105	1.577	1.095
Muğla Barosu	474	579	1.053	849
Muş Barosu	21	55	76	5.410
Nevşehir Barosu	47	124	171	1.673
Niğde Barosu	39	96	135	2.547
Ordu Barosu	92	198	290	2.497
Osmaniye Barosu	74	163	237	2.138
Rize Barosu	29	71	100	3.297
Sakarya Barosu	142	286	428	2.179
Samsun Barosu	263	586	849	1.495
Siirt Barosu	7	56	63	5.053
Sinop Barosu	33	52	85	2.406
Sivas Barosu	143	230	373	1.670
Şanlıurfa Barosu	103	495	598	3.086
Şırnak Barosu	21	103	124	3.943
Tekirdağ Barosu	235	377	612	1.481
Tokat Barosu	102	211	313	1.910
Trabzon Barosu	171	260	431	1.825
Tunceli Barosu	14	29	43	2.012
Uşak Barosu	77	184	261	1.338
Van Barosu	65	268	333	3.259
Yalova Barosu	59	91	150	1.510
Yozgat Barosu	41	118	159	2.720
Zonguldak Barosu	162	267	429	1.395
TOPLAM	35.216	51.765	86.981	893

MURAT ALTINDERE